دلنوشته های مادرانه...
به سوی او قدمی برداریم... آتشی نمی سوزاند ابراهیم را و دریایی غرق نمی کند موسی را. کودکی، مادرش او را به دست موجهای نیل می سپارد، تا برسد به خانه ی فرعون تشنه به خون... دیگری را برادرانش به چاه می اندازند، سر از خانه ی عزیز مصر در می آورد... عاقبت بر تخت ملک می نشید از ، "قصص" قرآنی هنوز هم نیاموختی؟ که اگر همه ی عالم قصد ضرر رساندن ، به تو را داشته باشند و خدا نخواهد نمی توانند، و این که یگانه تکیه گاه من و توست... پس به"تدبیرش"اعتماد کن... به"حکمتش"دل بسپار... به او"توکل" کن... به سمت او"قدم"بردار.....
نویسنده :
ماماني
16:54
